مربای بالنگ یک مربای خیلی خوشرنگ و خوشمزه میباشد امروز قصد داریم طرز تهیه این مربای خوشمزه را در فست فود به شما عزیزان آموزش دهیم
مواد لازم
- بالنگ تازه و درشت ۴ عدد
- شکر هم وزن بالنگها
- آب لیمو یا آب بالنگ نصف استکان کوچک
طرز تهیه:
بالنگها را شسته و پوست آنها را خیلی نازک بر میداریم. سپس آنها را از وسط نصف کرده و مغز آنها را کنار میگذاریم. بالنگها را به اندازه دلخواه خرد میکنیم. ابتدا آنها را در آب سرد قرار میدهیم و بعد در آبکش ریخته و بعد در آب آهک میریزیم و میگذاریم یک شبانه روز در آب آهک بماند. سپس آنها را از آب آهک خارج کره و در آب سرد میریزیم و میگذاریم بجوشد. بالنگها را از آب سرد خارج کرده و به آب در حال جوش اضافه میکنیم. یکی دو جوش که زد، بلافاصله آب زرد مرحله اول آنها را خارج میکنیم. چون آب مرحله اول تلخ تر از دفعات دیگر است. دوباره در قابلمه آب ریخته، میگذاریم تا جوش بیاید و بالنگها را که در آب سرد قرار داده بودیم، در آب جوش میریزیم. این بار میگذاریم بالنگها ۲۰ دقیقه بجوشد. این عمل را چهار بار و هر بار به مدت ۲۰ الی ۲۵ دقیقه تکرار میکنیم و میگذاریم بالنگها بجوشید تا تلخی آنها گرفته شود و پوست آنها هم بپزد. برای این که رنگ مربا و بالنگها سفید شده و تلخی آنها کاملاً گرفته شود، حتماً آب بالنگها را که کنار گذاشتهاید بگیرید و در مرحله چهارم در حال جوشیدن بالنگها آن را اضافه کنید تا رنگ بالنگها کاملاً سفید شود. سپس آنها را در آب سرد بریزید و شکر را با ۲ لیوان آب بگذارید بجوشد تا غلیظ شود. پس از سرد شدن شربت، بالنگها را از آب سرد خارج کرده و به شربت اضافه کنید. پس از ۲ ساعت قابلمه را روی حرارت یکنواخت اجاق قرار دهید تا مربا جوش بیاید.
بعد از یکی دو جوش، آب لیمو یا آب بالنگ را برای خوش طعم شدن مربا و جلوگیری از احتمال شکرک زدن آن به مربا اضافه کنید. پس از قوام آمدن شربت، آن را امتحان کنید و پس از آماده شدن آن بگذارید مربا خنک شود. سپس آن را در شیشه ریخته و در یخچال نگهداری کنید.
یادآوری:
۱- شما میتوانید برای جلوگیری از شکرک زدن مربا، آب بالنگ یا آبلیمو را در مراحل آخر پخت مربا، به آن اضافه کنید و بقیه آب بالنگ را همان طور که ذکر شد، برای خوش رنگ شدن بالنگ به کار ببرید.
۲- در صورت تمایل میتوانید برای ترد شدن این مربا از آب آهک استفاده کنید.
طرز تهیه آب آهک:
یک کیلو آهک را در لگن بزرگی بریزید و در حدود ۱۴ تا ۱۵ لیوان آب به آن اضافه کرده و آن را خوب هم بزنید تا آهک به صورت دوغ غلیظی درآید. سپس صبر کنید تا آب در سطح لگن کاملاً زلال بایستد. از این آب آهک زلال میتوانید برای ترد کردن میوههای مورد نظرتان در تهیه مربا استفاده کنید.
اطلاعاتی در رابطه با بالنگ
بالَنگ (بادرنگ، بالنگو، بالنجو) Citrus medica cedrata میوهای خوراکی از تیرهٔ مرکبات (Rutaceae) است. از آن در مرباسازی استفاده میشود.
خواص بالنگ
رفع خونریزی لثه، تقویت کبد، خنک کننده و آرام بخش، رفع یبوست معده. همراه با گلاب برای اسهال خونی و نیز اسهالهای رودهای سودمند است.
بالنگ در کتب طب سنتی با نام«اترج کبیر» آمدهاست. میوه آنرا به فارسی بالنگ گویند و از نظر گیاه شناسی زیرگونه ای از بادرنگ است. این درختچه دارای میوههایی است که گاهی به وزن یک کیلو گرم نیز میرسد. نوع دیگری از بالنگ را به فارسی «بادرنگ» مینامند و در کتب طب سنتی با نامهای بادرنج، باذرنج و اترج صغیر آمدهاست.
بالنگ درختچهای است به شکل غیر منظم، برگ آن با کمی اختلاف شبیه سایر مرکبات ولی میوه آن به کلی متفاوت و نوع کبیر آن در ابعاد یک خربزه کوچک است. شکل آن دراز از یک طرف متصل به شاخه کمی پهن و از طرف دیگر به نوک بارکی ختم میشود. پوست آن به رنگ زرد طلایی خیلی ضخیم، موج دار و دارای برآمدگیهایی مانند تاول درشت است. قسمت عمده میوه را با پوست زرد و گوشت سفید داخل پوست را گرفته و تقریباً جای برای گوشت ترش غیر خوراکی وسط آن باقی نگذاردهاست. گل آن سفید میباشد. بالنگ دارای پوست زرد رنگ طلایی، با بوی معطر، به خصوص نوع کوچک آن که پوستش صاف است، معطرتر است. قسمت گوشتی سفید متصل به پوست خارجی آن ضخیم و کمی شیرین و قسمت گوشت وسط آن که در میان پردههای ضخیم طولانی واقع شدهاست، دارای الیاف و غلافهای پر از مایعی است که در بعضی انواع شیرین و در برخی ترش میباشد. تخمهای آن که در قسمت گوشتی آن واقع است کمی دراز و در غلاف سفیدی واقع و مغز، سفید و کمی تلخ است. از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی پوست زرد آن کمی گرم و خشک است و شحم آن یا به عبارت دیگر قسمت گوشت سفید داخلی متصل به پوست زرد آن در ارقامی که این قسمت شیرین است از نظر طبیعت سرد و تر و خشک و برگ و شکوفه آن گرم وخشک است. از نظر خواص معتقدند که پوست زرد آن برا ی تقویت قلب و دماغ و کبد، سرد و معده احشای داخل شکم مفید است و برای تحلیل بادها و نفخ و کمک به هضم غذا مؤثر میباشد. بخصوص مربای آن با عسل؛ البته با خوردن مربای آن اسراف نباید شود زیرا هضم آن مشکل میشود. دم کرده پوست زرد خشک شده آن مسکن قی صفراوی و جویدن آن خوشبو کننده دهان است. اگر پوست و گوشت سفید خشک شده آن را درلابه لای لباسها بگذارند مانع بید زدن میشوند.