ساندویچ میگو یک ساندویچ دریایی

fo3381

اگر قصد دارید یک ساندویچ دریایی درست کنید و به دنبال یک ساندویچ بدون ضرر هستید حتما ساندویچ میگو را امتحان کنید. میگو از خواص زیادی برخوردار می باشد که در ادامه اطلاعاتی در رابطه با میگو و خواص آن را در اختیار شما خواهیم گذاشت.

 

مواد لازم برای ساندویچ میگو :

  1. سس مایونز     1/3 پیمانه
  2.  خامه     1/3 پیمانه
  3.  سس خردل     1 قاشق سوپخوری
  4.  آبلیمو     1 قاشق چایخوری
  5. روغن زیتون    1 قاشق چایخوری
  6. پیاز قرمز خردشده    1/4 پیمانه
  7. كرفس خردشده    1/2 پیمانه
  8. میگوی پخته و خردشده    1/2 و 1 پیمانه
  9. خلال بادام    1/4 پیمانه
  10. نمک و فلفل    به میزان لازم
  11. نان باگت    4 تكه
  12. گوجه‌فرنگی خردشده    4 عدد
  13. كاهوی خردشده    به میزان دلخواه

روش تهیه ساندویچ میگو :

كاسه متوسطی بردارید. سس مایونز را داخل ظرف ریخته، خامه، آبلیمو، سس خردل و روغن زیتون را به آن اضافه كنید. كمی هم بزنید تا مواد باهم مخلوط شوند.

پیازهای خردشده و كرفس خردشده را هم به مواد بیفزایید و كمی هم بزنید.

میگوهای پخته‌شده را به آرامی اضافه كنید. بعد نوبت خلال‌های بادام است تا به مواد تشكیل دهنده ساندویچ میگوی شما اضافه شوند.

نمك و فلفل را به میزان دلخواه به سایر مواد بیفزایید. اگر ذائقه شما اجازه می‌دهد با كمی دست و دلبازی بیشتر فلفل را به مواد ساندویچ‌تان اضافه كنید تا كمی تند شود. سیاه یا قرمز بودن فلفل هم به خودتان بستگی دارد كه كدام را بیشتر می‌پسندید.

حالا مواد داخل ساندویچ به همین راحتی آماده شده‌اند. برای پیچیدن ساندویچ، داخل نان‌های باگت را كمی خالی كنید. بعد كاهو‌های خردشده را داخل نان‌ها ریخته و ساندویچ را با مواد آماده شده پر كنید.
نکته مهم در تهیه ساندویچ میگو :
چند عدد از گوجه‌فرنگی‌های خردشده را هم داخل ساندویچ‌ها قرار دهید. اگر دوست ندارید می‌توانید گوجه‌فرنگی‌ها را در كنار چند عدد خیار حلقه‌شده به‌طور جداگانه در كنار ساندویچ سرو كنید. ساندویچ‌های شما آماده هستند. با این مواد می‌توانید برای 4 نفر ساندویچ‌های خوشمزه‌ درست كنید.

 

اطلاعاتی در رابطه با میگو و خواص آن

 

میگو

میگو گونه‌ای از سخت پوستان آبزی است که در بیشتر آبهای جهان اعم از آب شور و آب شیرین یافت می‌شود. میگو یک منبع غذایی برای موجودات دریایی است. میگوها می توانند رو به عقب شنا کنند .آنها مقاومت بالایی در برابر مواد سمی در مناطق آلوده دارند . میگو به صورت گسترده‌ای توسط انسان‌ها به عنوان ماده غذایی استفاده می‌شود . همانند سایر خوراک‌های دریایی میگو سرشار از کلسیم، ید، و پروتئین است . همچنین میگو دارای ۱۲۲ تا ۲۵۱ میلی گرم کلسترول ( بسته به روش آماده سازی ) می‌باشد. مصرف میگو به علت اثر بر روی سیستم گردش خون انسان سالم ارزیابی می‌شود.

 

از نظر تغذیه ای ، میگو در هر دوره از زندگی تغذیه ای متفاوت دارد . در دوران لاوری میگوها با فیلتر کردن آب دریا از موجودات زیر گیاهی و جانوری موجود در آن تغذیه می کنند. پس از گذتش دوران لاروی ، میگو قطعات بزرگتر که شامل ؛ پس مانده های غذاهای دریایی ، گیاهی و لجن بستر می باشد استفاده میکند.

تنوع گونه ای از میگو

گونه های شاخصی از میگو عبارتند از :

۱ـ میگوی موزی یا صورتی

۲ـ میگوی سبز پلنگی

۳ـ میگوی سفید هندی

۴ـ میگوی سرتیز یا میگوی سایز کوچک که از نظر اقتصادی ارزش کم تری دارد .

ارزش غذایی میگو

میگو یکی از لذیذترین غذاهای دریایی است ،۱۰۰ گرم میگو ، حاوی ۷۷ میلی گرم آب ، ۹۹ کالری انرژی ۱/۱۸ گرم پروتئین ، ۸/۰ چربی ، ۱۶۳میلی گرم کلسترول و ۹۱ میلی گرم قند است .

از نظر مقایسه ای نسبت به سایر غذاهایی که پروتئین زیادی دارند نظیر گوشت ماهی و گروه ماکیان ، میگو ، کالری کم تری دارند . پروتیئن موجود در میگو کیفیت بالایی داشته و حاوی تمام اسید آمینه های لازم جهت رشد می باشد .

پروتئین میگو همانند سایر جانوران دریایی به دلیل نداشتن بافت هم بند به راحتی هضم می شود . برای گروه هایی از مردم نظیر افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند غذای حاوی میگو گزینه مناسبی برای تامین پروتئین روزانه آنها است .

میگوها در کل دارای چربی کمی می باشند ، اسیدهای چرب امگا ـ ۳ که از دسته اسیدهای چرب غیر اشباع بوده و برای سلامتی مفید هستند ، در میگو ها به وفور یافت می شوند . این دسته از اسیدهای چرب می توانند در کاهش خطر بیماریهای قلبی موثر واقع شود.

اسیدهای چرب امگا ـ۳ هم چنین اجزای ضروری برای غشا سلول مغز و بافت چشم است . میگو تغذیه سالم زندگی سالم – غنی از ویتامین های A، ، ۶ B ۱۲B ، C، D، E، و املاحی چون کلسیم ، آهن ، منیزیم ، پتاسیم ، سدیم ، روی ، مس ، منگنز ، و سلنیم است . علاوه بر این ؛ کلسیم ، آهن ، روی ، منیزیم ، و فسفر میگو نسبت به سایر آبریان بیش تر است .

روش تشخیص مقایسه ای میگو سالم و فاسد

فساد میگو

میگوها معمولا در دریا توسط تورهای ترال Trawl از کف دریا و در زمان طولانی صید می شود ، طولانی بودن زمان تورکشی موجب خواهد شد که رسوبات همراه تور به سطح آب کشیده شوند و میگوها آلودگی زیادی داشته باشند که در این صورت اگر میگو در شرایطی قرار گیرد که محیط برای رشد و تکثیر میکرو ارکانیسم فراهم باشد .

میکروارگانیسم ها سریعا تکثیر می یابند و در چنین حالتی چون میگو نسبت به فساد حساس است در صورت وجود آلودگی زیاد در مدت کوتاه فاس خواهد شد. در روش تشخیص مقایسه ای میگوی سالم و فاسد موارد زیر از اهمیت برخوردار است.

۱ـ بو

در میگوی سالم مخصوص میگو استشمام می شود در حالی که در میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن استشمام می شود.

۲ـ رنگ

رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق می کند . در میگوی پرورشی که از گونه سفید هندی است ، رنگ پوسته سبز زیتونی است . در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیج فارس است رنگ پوست صورتی روشن است . در میگو سر تیز ، رنگ سفید و در میگوی سبز تیره رنگ است .

در میگوی فاسد ، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر می شود .

۳ـ استحکام پوسته در ناحیه سرو بدن

در میگوی سالم پوست سفت و سخت و سر محکم به بدن چسبیده و رنگ آن نیز تغییر نکرده است . بافت گوشت ، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در می آید .

در میگوی فاسد در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است . پوسته بر روی بدن نرم می شود و به راحتی از گوشت جدا می شود . پیدایش رنگ نارنجی متمایل به قرمز بستگی به درجه فساد میگو دارد یعنی هر اندازه که میگو بیشتر فاسد شده باشد مقدار پیدایش رنگ قرمز کاهش می یابد .

روشهای عرضه میگو در بازار

 

۱ـ عرضه میگو با سر

در صورتی که صید میگو به طور کامل بهداشتی بوده و در حمل و نقل و نگه داری آن کلیه موارد بهداشتی رعایت شده باشد . میگو را میتوان با سر و کامل در بازار عرضه کرد. در این حالت میگوی خریداری شده دارای کیفیت بالایی بوده و هیچ تغییر شیمیایی دیگری نیز در آن ایجاد نشده است . در میگوهای پرورشی چون کاملا بهداشتی و کنترل شده انجام می گیرد لذا خرید میگوی با سرو با کیفیت بالاتر ساده تر خواهد بود.

۲ـ میگوی بی سر

در صید دریا به دلیل نحوه صید و خطر افزایش آلودگی و فساد در میگو بلافاصله پس از صید و یا پس از انتقال به کارخانه عمل آوری ، میگو بی سر شده و به صورت معلق در محلول نگه دارنده منجمد می شود . بی سر کردن میگو و عمل آوری آن باید کاملا در مراکز عمل آوری میگو و زیر نظر دامپزشک متخصص انجام شود تا سلامت میگوی مورد استفاده جهت بسته بندی تایید شده باشد .

۳ـ میگوی بدون سرو پوسته

در حالی که میگو از نظر استحکام پوسته و سر دچار مشکل باشد ، سر و پوسته میگو در جدا کرده و میگو را به صورت پاک کرده که اصطلاحا P.U.D گفته می شود در بازار عرضه می کنند.

 

Check Also

ساندویچ بادمجان دلپذیر

اگر به دنبال ساندویچی هستید که برای فرزندان خودتان تهیه کنید و از نوع ساندویچ …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *