آموزش آشپزی، آشپزی غذای ایرانی و فرنگی | آموزش آشپزی فست فود مرجع آموزش آشپزی,فست فود,انواع نوشیدنی هامرجع آموزش آشپزی,فست فود, انواع نوشیدنی ها,تزیین غذا,آموزش آشپزی ایرانی,آموزش آشپزی خارجی همچنین آموزش آشپزی برای نو عروسان با جدیدترین متدهای آموزش آشپزی
یکی از خوشمزه ترین کباب ها کباب جگر و قلوه میباشد.به همین خاطر امروز قصد داریم طرز تهیه کباب جگر و قلوه را به شما عزیزان آموزش میدهیم.درادامه طرز تهیه این کباب را به شما آموزش داده ایم.هم چنبن با خواص چگر اشنا خواهید شد.
مواد لازم برای تهیه کباب جگر و قلوه
- سه عدد قلوه گوسفند یا گوساله
- دو قاشق غذا خوری کره
- مقداری جعفری
روش تهیه کباب جگر و قلوه
قلوه ها را بعد از اینکه شستید و پوست و چربی آن را گرفتید آب آنرا بگیرید و به وسیله یک دستمال تمیز خشک کنید سپس با یک قلم موی مقداری کره روی آن مالیده و به سیخ بکشید و کباب کنید یا در بشقابی گذاشته و در فر بپزید بعد در ظرف کشیده و با جعفری میل کنید کباب جگر را نیز همین گونه تهیه کنید.
خواص و مضرات جگر و قلوه
جگر و قلوه، منبع ممتاز ویتامین 12B، فولات، نیاسین، آهن و سایر مواد معدنى اند.
بیشتر چنین مواد غذایى در زمره منابع غنى پتاسیم هستند.
مضرات :
بسیارى از امعا و احشاى یادشده انباشته از کلسترول اند.
ممکن است جگر، سموم را در خود پنهان سازد.
امکان دارد مصرف بیش از حد جگر، موجب افزایش تدریجى ویتامین A گردد.
به رغم ارزش غذایى فراوانى که امعا و احشا دارند، هیچ گاه در ایالات متحده به اندازه فرانسه و برخى کشورهاى اروپایى، طرفدار پیدا نکرده اند. حتى در سالیان اخیر، مصرف آنها از رونق افتاده است چرا که پاره اى از مواد غذایى مزبور به ویژه مغز و جگر سرشار از کلسترول مى باشند.
در انگلستان، جار و جنجال ناشى از بیمارى جنون گاوى (التهاب مغز: آنسفالیت گاوى اسفنجى شکل) نگرانى حاصل از خوردن مغز، به سبب بیم از ابتلا به بیمارى کشنده مشابه مغزى را در آدمیان افزون ساخته است.
با این حال، موادى چون جگر، قلوه، خوش گوشت (تیموس و لوزالمعده)، شکمبه، سیرابى و سیراب شیردان گوساله معمولاً در صورت غذاى تالارهاى غذاخورى محلى و مشهور دیده مى شوند.
اکثر پاته ها و گوشت هاى کنسروى پرطرفدار نظیر کالباسِ جگر از گوشت اندام هاى بدن و شاید سایر انواع آنها مانند پاهاى گاو و گوسفند به عمل مى آیند.
جگر سیاه
جگر سیاه که همان کبد مى باشد، داراى پروتئین فراوانى در حد گوشت قرمز است. مقدار چربى آن اندک بوده ولى میزان کلسترولش بیش از دو برابر گوشت قرمز کم چربى مى باشد.
حد آهن جگر بیشتر از گوشت قرمز و تقریبا سه برابر آن است. به همین دلیل از منابع بسیار خوب آهن به شمار مى آید و در افرادى که کم خون بوده و دچار فقر آهن هستند، مى توان مصرف جگر سیاه را به مقدار معین توصیه کرد.
در ضمن، جگر سیاه از منابع سرشار ویتامین 12B شمرده مى شود. کمبود این ویتامین در بدن موجب بروز نوعى کم خونى کشنده مى گردد. این ویتامین فقط در منابع غذایى حیوانى وجود دارد.
جگر سیاه یکى از منابع بسیار غنى ویتامین Aاست. همان طور که مى دانید ویتامین A از جمله ویتامین هاى محلول در چربى است که در رشد، سلامت پوست، سلامت بینایى و افزایش مقاومت بدن در برابر عفونت ها، نقش بسزایى دارد.
جگر سیاه یکى از مواد غذایى است که از حیث مقدار ویتامین A تقریبا ماده غذایى شبیه به آن وجود ندارد. در افرادى که دچار کمبود این ویتامین هستند، مصرف کمى جگر یا عصاره آن مى تواند به خوبى مشکل آنان را برطرف سازد.
گفتنى است مصرف زیاد جگر در پاره اى افراد باعث بروز مسمومیت ناشى از ویتامین Aمى گردد. از آنجایى که جگر، انبار ویتامین A، آهن و بسیارى مواد مغذى دیگر است، نتیجه مى گیریم که منبع گوشتى بسیار مقوى هم هست. یک وعده جگر گاو به وزن حدود 120 گرم، بیش از ده برابر «آر.دى.اى» [مقدار مجاز خوراکى توصیه شده [ویتامین A، 35 تا 50 برابر این مقدار ویتامین 12B (بسته به شیوه آماده سازى آن)، 100 درصد یا فزون تر از مقادیر مجاز توصیه شده «فولات» و «نیاسین» و افزون بر مقادیر یادشده آهن و روى به دست مى دهد.
200 کالرى موجود در یک وعده جگر به وزن حدود 120 گرم، کمتر از اکثر قطعات دیگر گوشت گاو است ولى زیانبارترین ویژگى جگر، فراوانى میزان کلسترول آن است، به طورى که هر وعده جگر پخته گاو به وزن یاد شده، 400 میلى گرم و همین مقدار جگر سرخ کرده 500 میلى گرم کلسترول دارد.
انجمن قلب آمریکا توصیه مى کند کلسترول غذایى نباید به طور متوسط از روزانه 300 میلى گرم تجاوز کند. در عین حال باید دانست که مصرف تصادفى یک وعده جگر همراه با غذاى کم چرب و کم کلسترول احتمالاً زیان بخش نیست مگر اینکه شخص دچار بیمارى قلبى بوده و یا کلسترول خونش خارج از اندازه باشد که در این صورت چه بسا چشم پوشى از مصرف جگر، عاقلانه تر است.
یکى از نقش هاى عمده جگر، سوزاندن، مصرف کردن و زهرزدایى آمیزه هاى (ترکیبات) شیمیایى است.
از همین رو، امکان دارد جگر، پس مانده هاى پادزیست ها (آنتى بیوتیک ها) و سایر داروهایى را که به حیوانات گوشتى داده مى شود و همچنین سموم زیست محیطى را در خود پنهان سازد. به این دلیل است که برخى پزشکان با خوردن مرتب جگر مخالفت مى ورزند.
جگر یکى از غنى ترین منابع ویتامین A است. وقتى فردى بیش از حد نیاز جگر مى خورد، مازاد آن در بدنش انباشته مى شود و به مرور زمان افزایش تدریجى ویتامین A به آسیب دیدگى کبد، خستگى و ناراحتى هاى دیگر مى انجامد. به عنوان مثال، پژوهش هاى به عمل آمده نمایانگر آنند که مصرف 5 تا 10 بار مقدار مجاز خوراکى توصیه شده (آر.دى.اى) ویتامین Aپیش و طى دوران اولیه باردارى قادر است خطر نقایص مادرزادى را افزون سازد.
طبعا مصرف مقادیر زهرآگین ویتامین مزبور از یک برنامه غذایى معمولى اگر ناشدنى نباشد، دشوار است.
ولى چون جگر خیلى انباشته از این ماده غذایى است، بنابراین کسى که چند دفعه از آن استفاده مى کند، امکان دارد دچار نوعى مسمومیت شود.
